سونیا لوبومیرسکی _ نظریه شادکامی پایدار

خانم دکتر سونیا لوبومیرسکی (Sonja Lyubomirsky) فارغ تحصیل از دانشگاه های هاروارد و استفورد و استاد دانشگاه کالیفرنیا است که واحد های مربوط به روان شناسی اجتماعی و روان شناسی مثبت نگر را تدریس می کند. پروفسور لوبومیرسکی و همکارانش نظریه شادکامی پایدار را فرمول بندی کرده اند که در این ویدئو به توضیحی کوتاه درباره ی آن پرداخته اند.

نظریه ی شادکامی پایدار از زبان خود پروفسور لوبومیرسکی:

کاری که من و دو نفر از همکارانم (Ken Sheldon & Dave Vishcody) انجام دادیم ارائه ی نظریه ای است که به نوعی به این پرسش پاسخ می دهد که مهم ترین عوامل سازنده ی شادکامی چه هستند؟ این نظریه ی به صورت یک نمودار کلوچه ای است که فهم و درک آن آسان است. در واقع من چند عدد به شما می دهم که از تعداد زیادی پژوهش به دست آمده اند، این اعداد به صورت تقریبی هستند. حدود پنجاه درصد از شادکامی ما مربوط به ژن های ماست، پس وقتی به همه ی افراد حاضر در این جا نگاه می کنیم، اگر این سوال پیش بیاید که چرا برخی شادتر از دیگران هستند؟ پنجاه درصد پاسخ تکیه بر ژن ها دارد و این حقیقت که برخی از شما دارای ژن های شادتری هستید. حدود ده درصد مربوط به شرایط زندگی ماست (در پژوهش های مختلف این عدد؛ ۱۸، ۲۰، ۸ و ۱۲ نیز به دست آمده است.) و به این معنی است که همه ی ما از نظر شرایط زندگی متفاوت هستیم؛ برخی از ما ثروتمندتر هستیم و برخی فقیرتر، برخی دارای جذابیت بیشتری هستیم و برخی جذابیت کمتر، برخی از سلامت بیشتری برخوردار هستیم و برخی از سلامت کمتر … این شرایط نیز در شادکامی ما نقش دارند اما نه آن نقش بزرگی که شاید ما انتظار داریم. در واقع بیشتر افراد با دیدن کوچکی این عدد شگفت زده می شوند. چرا که آن ها همیشه فکر کرده اند شادتر خواهند بود اگر به شرایط بهتری در زندگی شان دست یابند؛ وقتی که کار جدیدی به دست آورم، وقتی که ازدواج کنم، وقتی که بچه دار شوم…اما حقیقت می گوید که این چیزها بر شادکامی ما به اندازه ی زیادی که فکر می کنیم موثر نیستند. حدود چهل درصد باقی مانده در شادکامی که مقدار قابل توجه ای است، در کنترل ما قرار دارد و تحت نیروی ما برای تغییر است. کتاب من و کار من در واقع درباره ی این است که چگونه می توانیم این چهل درصد را به کار گیریم و تحت کنترل خود درآوریم. چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟ با چه رفتارهایی در زندگی هر روزه ی خود می توانیم سطح شادمانی خود را تغییر دهیم؟ ما می توانیم این سطح را افزایش دهیم. کاری که در پژوهش ها انجام گرفته این است که به مطالعه ی افراد شادمان پرداخته اند. یعنی یافتن افرادی که به راستی شاد هستند و به عبارتی در شادکام بودن موفق هستند و سپس بررسی این که آن ها چه می کنند و پی بردن به راز آن ها. این چیزی بود که من با آن مطالعات و پژوهش های خود را آغاز کردم. پژوهش ها نشان داد افراد شاد در روابط خود بسیار خوب هستند؛ آن ها روابط با ثبات و کاملی دارند، چه در روابط عاطفی، چه در روابط دوستانه و … آن ها حتی رابطه ی خوبی با حیوانات خانگی خود دارند. آن ها بیشتر از سایرین سپاسگذار، حق شناس و نوع دوست هستند و تمایل دارند به دیگران کمک کنند. آن ها نسبت به آینده خوش بین هستند و در زمان حال زندگی می کنند. در مطالعه افرادی که شاد هستند و این که آن ها چه طور رفتار می کنند؟ چطور فکر می کنند؟ نتایج نشان داد، آن ها تمایل به مزه کردن لذت های زندگی خود دارند، آن ها به داشتن فعالیت بدنی عادت دارند، اغلب افراد معنوی یا مذهبی هستند. البته معنویت و دینداری پیش نیاز و شرط لازم برای شادکامی نیستند اما با آن همبسته هستند. افراد شادتر با اهداف شان عمیقا گره خورده اند؛ آن ها اهداف به طور قابل توجه، معناداری دارند، خواه پرورش کودکان با اخلاق، خواه ساختن یک خانه، خواه پیشروی در کار و پیشه… آن ها اهداف خود را مدام پیگیری می کنند. این ها پژوهش های از نوع همبستگی هستند و براساس آن ها ما به راستی نمی دانیم … اما وقتی من این گونه مطالعات را انجام دادم روزنامه نگاران از من می پرسیدند: ما چه می توانیم بگوییم یا بنویسیم برای آن هایی که می خواهند شادتر باشند؟ و من اغلب پاسخ می دادم: من نمی دانم، این مطالعات به صورت همبستگی انجام شده اند و به همین علت انجام همان کاری که یک فرد شاد می کند لزوما سبب شادتر شدن ما نیست. و این گونه بود که من دریافتم این می تواند یک پرسش بسیار جذاب علمی باشد که می توانیم برای یافتن پاسخ آن تلاش و آزمایش کنیم.

What two of my colleagues, Ken Sheldon and Dave Vishcody and I did, is we developed a theory that sort of, answers this question of what is, what are the most important determinants of happiness? And the theory is in the form of a pie chart, so, it is very, kind of simple, easy to understand. And so, this is very simplistic; basically I am going to give you some numbers that are averages and approximations from many past studies, these numbers are not set in stone, they are just approximations. So, approximately fifty percent (50%) of the variance in happiness is due to our genes, so, when you look at all the people sitting in this room today, and if you ask the question: “Why are some of you happier than others?” About fifty percent (50%) of the answer lies in genetics. Some of you just have sort of, happier genes, so to speak. About ten percent (10%) lies in our life circumstances; and again it may be ten (10), some studies show it’s eighteen (18), twenty (20), eight (8), twelve (12), and so, this means that we all differ in our life circumstances, some of us are richer, some of us are poorer, some of us are more or less attractive, more or less healthy, and so, that does play a factor in happiness; play a part in our happiness. But, not as big as you might expect, in fact a lot of people are astonished to see that number being so small. They think: “Oh I’ll be happier when I achieve more positive circumstances in my life. When I get a new job, or when I get a boyfriend; when I have a baby.” But, the truth is, those things don’t affect our happiness as much as we think they will. And so, that leaves forty percent (40%) of happiness, again that number shouldn’t be set in stone, but sort of, quite a large number that is under our control, under our power to change. My book, and my work, is really about: How do we harness that forty percent (40%)? What is it that we can do by the ways that we think, the ways that we behave in our daily lives that can affect our happiness level? By the way, both in terms of going up and going down, too, we certainly can also do things that decrease our happiness levels below our set points, or below our baseline. Okay so, one thing that researchers have done, is they’ve looked at what happy people do. They study happy people. So, you find a group of people who are really happy, who are really sort of, successful at being happy, and you wanna find out, what is their secret. What is it that they’re doing? And actually, this is something that I started my career studying. Research shows that happy people are really good at relationships; if you look at the happiest people, they all really have really stable, fulfilling relationships, partnerships, friends, even with their pets they have good relationships. Okay, so, happy people are more grateful, happy people are more helpful and philanthropic, happy people tend to be more optimistic about the future; they are more likely to live in the present. So, again, this is sort of, studying people who are already happy; how do they behave; what do they think? They tend to savour pleasures in their life, they make physical activity a habit, they are often spiritual, or religious. Spirituality and religion aren’t a prerequisite for happiness, but it is correlated with happiness. And happier people are deeply committed to goals; they have significant meaningful life goals that they are pursuing, whether it’s raising moral children, or building a house, or advancing in their career. Now of course, these are correlational studies, so, we don’t really know, but I used to, a journalist used to call me often in these days when I did this kind of research, and they would ask me: “Well what can we tell our readers about what they can do to become happier?” And I’d often say, “Well, I don’t know because; just because a happy person does something doesn’t mean if we do what they do we’re gonna be happier, because this is just a correlational finding.” And then I started thinking and realizing that actually, the question of how to become happier is a really interesting scientific question, and that we could actually try and test that in the lab by doing experiments.