انواع انگیزش با کیفیت پایین

در طیف انگیزش، انگیزش با کیفیت پایین در سه حالت بی تفاوتی، بیرونی و اجباری تجربه می شود.

انگیزش در حالت بی تفاوتی

این شکل از انگیزش با این گونه پرسش های ذهنی همراه است:

خب که چی؟

نمی دانم چطوری از پسش برآیم؟

چیز معناداری در آن پیدا نمی کنم؟

انگیزش در حالت بی تفاوتی خلاصه می شود در توانایی کم، تلاش کم، ارزش کم

در سازمان ها به ویژه در درون ایجاد تغییرها، هر چه بایدها و ترس ها به دلایلی که برای کارکنان مبهم و نامشخص است بیشتر وجود داشته باشند امکان تجربه ی بی تفاوتی در آن ها بیشتر است.

انگیزش در حالت بیرونی

در این شکل از انگیزش کار برای یک دریافتی قابل لمس انجام می گیرد. به عنوان مثال برای پول، جایزه، هدیه و پاداش. یا این که برای یک نتیجه ی قابل لمس این کار انجام می گیرد. به عنوان نمونه به دست آوردن قدرت، مقام، احترام و توجه.

در سازمان ها پاداش به صورت مالی، رتبه، مقام و امثال آن ها در بیشتر موارد سبب ثابت ماندن یا کاهش سطح انگیزش فرد در همان پله اول می گردد.

انگیزش در حالت اجباری

انگیزش در حالت اجباری با این گونه جملات همراه است:

اصلا حوصله اش ندارم!
مجبورم امروز تمامش کنم!
ازم انتظار داره!
نمی تونم ناامیدش کنم!

علت انگیزه در این حالت در واقع احساس گناه، شرم و استبداد بایدهاست. ترس از خراب شدن رابطه با کسی که از فرد انتظار دارد کاری را انجام دهد انگیزه ی فرد برای انجام آن کار است. این اجبار را در واقع خود فرد انتخاب می کند. این انگیزش همراه با تجربه ی سطوح قابل توجه تنش و اضطراب است. این نوع انگیزش درون فکنی شده است اما واقعا پذیرفته نشده است.

در سازمان ها انگیزش در حالت اجباری براساس روابط بین همکاران و به ویژه رابطه با مدیر یا سرپرست است که فرد نمی خواهد شخص مورد نظر را از نوع عملکرد خود ناامید کند.