یکی از ویژگی های موثر در عملکرد روزانه ی افراد به ویژه در مدیریت زمان و تمرکز بر امور، جهت گیری افراد نسبت به زمان است. نگرش افراد نسبت به زمان در تک تک تصمیم گیری های آن ها تاثیر گذار است.
برخی افراد گذشته گرا هستند یعنی بیشتر اوقات آن ها در حال نگاه کردن به گذشته هستند. گذشته گراها به دو گروه تقسیم می شوند گذشته گرای منفی که در نگاه به گذشته بیشتر ناکامی ها، شکست ها، سختی ها، تلخی ها و از دست دادن فرصت ها را به یاد می آورند. برای این گروه از افراد ایجاد انگیزه ی درونی برای هدفگذاری و انجام موفقیت آمیز کارها بسیار بسیار دشوار است. گروه دیگر، گذشته گرای مثبت هستند، که همیشه به اوقات خوش گذشته اشاره می کنند و به یاد خاطرات قدیم هستند و باور دارند همه چیز در گذشته بهتر بوده است. این گروه نیز انگیزه ی لازم برای تلاش را ندارند چون فکر می کنند دیگر هیچ چیز به اندازه گذشته خوب نخواهد بود. افرادی که جهت گیری نسبت به گذشته در آن ها قوی است، معمولا افرادی هستند که روند زندگی آن ها بسیار کند است و آن ها شور و اشتیاق و عجله ای برای انجام دادن کارهای جدید و به انجام رساندن امور خود ندارند و معمولا اتفاق خاصی در زندگی آن ها روی نمی دهد. در مقابل افرادی که آینده گرا هستند با تمام سرعت و توان در حال سرمایه گذاری بر روی آینده هستند و نتایجی که خواستار کسب آن در آینده هستند. آن ها افرادی مولد اند که به سرعت به امور رسیدگی می کنند و آن ها را به نتیجه می رسانند. معمولا افراد با جهت گیری قوی نسبت به آینده بسیار موفق در شغل و کسب ثروت هستند. اما مشکل این گروه این است که همیشه در حال سرمایه گذاری بر روی زمانی در آینده هستند و هیچ گاه به دریافت پاداشی برای خود نمی پردازند، کاری که افرادی که جهت گیری قوی نسبت به زمان حال دارند، بسیار خوب انجام می دهند. این گروه با تمام تمرکز در لحظه حال هستند، برخی از این گروه برای تجربه لذت و شور و هیجان در هر روز زندگی به جست و جو می پردازند و فعال، سازنده و ریسک پذیرند. اما گروهی دیگر با باور به تقدیر و سرنوشت بدون جست و جو در هر لحظه ای که می آید جاری اند و سعی می کنند از آن لذت ببرند. به طور کلی افراد با جهت گیری زمانی قوی در زمان حال، در لذت بردن از اکنون توانمند هستند اما آن ها نمی توانند در سرمایه گذاری برای آینده و به طور کلی آینده نگری، خوب عمل کنند.
راز موفقیت و مدیریت درست زمان برای افراد در ایجاد تعادل مناسب در جهت گیری آن ها نسبت به زمان است. در این راستا، دو گروه گذشته گرای منفی و حال گرای سرنوشت گرا باید به طور جدی به تغییر جهت گیری خود بپردازند. در ایجاد این تعادل، آن چه از گذشته مهم است درس ها و آموخته هاست و ریشه ای که امروز ما را ساخته است. آینده گرایی بسیار خوب و پیش بین موفقیت است به شرط آن ها در حد لزوم مانند گرایش به بودن در زمان حال، از اکنون لذت ببرد و همیشه پاداش تلاش های خود را به آینده موکول نکند و از زمان حال برای لذت بردن در کنار خانواده و عزیزان بهره ببرند. برای به بیشینه رساندن عملکرد و خشنودی برآمده از آن در زمان حال و همزمان سرمایه گذاری برای ساختن آینده، در پست های بعدی از نیروی حال اکهارت تله و پدیده ی غرقگی میهالی چیک سنت میهای خواهم نوشت.
reference:
The Time Paradox: The New Psychology of Time That Will Change Your Life by Philip Zimbardo &